"Udha"
krijuese e Kucanes është në fakt një rrugëtim
që duket në shikim të parë të ketë
shumë , kthesa, dredha apo lakime por po të kqyret me
kujdes kupton që është një udhë me nje
drejtim, me nje kah, e me gjithë diversitetin me te cilin
paraqitet ka nje bosht te vetin dhe nje gjuhe vizuale të
dallueshme.
Mardhania
midis pjeses dhe tanësise është nji kerkim instiktiv
tek Kucana. Duket që fokusi të jetë te pjesëza
por në fakt nje renditje e kodifikuar e elementeve kromatik
e bën pikturen e tij te jetë e menduar në të
gjithë dimensionin.
Piktura e Kucanes është e balancuar, me kujdes latohen
të njëjtat elemente qëndrore të cilat paraqiten
përhere të ndryshëm brenda nje kërkimi kromatik
të strukturuar.
"Udha" e Kucanes endet midis një krijimi te paracaktuar
dhe lirisë se përzgjedhjes spontane të elementëve
formal., shpesh dukët nje rikrijim i një figuracioni
që mer shkas në artet aplikative dhe që ka frymezimin
e pikturës abstrakte të shekullit te kaluar. Kur flasim
per balancën në pikturen e tij ajo nuk ëshë
direkte e shpesh fshihet pas nje lloj demolimi që duket që
ka per të qënë i përkohshëm.
"Udha' e Kucanës vjen e pasur si nje kërkim i maturuar
i një shpirti të pakënaqur dhe gjithmone në
kërkim dhe ofrohet si nje rebus shenjash që shikuesit
i jep lirinë per ta ridimensionuar, e si e tillë vjen
si një befasi e kandshme në skenën artistike shqiptare.
Shkurt
2011----------------------------------------------------------------Genc
Mulliqi
|