"Energjia".
Kjo mund te jete fjala perafersisht e sakte tek shikoj pas 20
vitesh
tablote e Kucanes. Kete "veti" te tij ne nje etape te
hershme, deri ne periudhen akademike, (periudhe mbas se ciles
per shkak te largimit te papritur dhe "energjik" nuk
e pashe me!), do te mund ta cilesoja siperfaqesisht "snobizem
krijues", cilesi kjo e te gjithe studenteve te talentur.
Nje percaktim i tille pas shume vitesh, kur koha e humb peshen
e vet si ne nje montazh filmik te permbysur, do te quhej nje naivitet
i pafalshem jo vetem per ne qe e njohim dhe e ritakuam si dikur,
por dhe per kritiken gjakftohte akademike.
Solemnitet
ne levizje, analize celebrale, frakture hedonistike, rastesi
racionale, monumentalitet formal, grafike minimale: keto
per te mos permendur ndjesi te tjera, me shfaqen nder mend mjaftueshem
tek rri e vezhgoj kuadrot e tij.
Vetem nje
talent "energjik" dhe aspak "rinor" mund
te kontrolloje njekohesisht ne nje periudhe relativisht te ngjeshur
krijuese (afersisht 2 mujore), nje densitet te tille plot estetike
ekspresive.
60 tablote
ekspozohen se pari pas 20 vitesh ne Ambasaden Republikes federale
Gjermane ne Tirane. Kjo porte mikpritese jo rastesisht mbeti
e hapur per ikjen dhe rikthimin e tij. Keto vepra jane nje kuriozitet
tundues vecanerisht per ne qe e njohim dhe na ka munguar per
dy dhjetevjecare.
Januar 2011
----------------------------------------------------------------
Ziso Kamberaj
|